Уступ: Cm Bb Eb F Cm Bb Eb F(VIII) Cm Eb F(VIII) Fm(VIII) Уявіце сабе: мы імчымся бязьмежнай прасторы. Штохвіліну, штогод мы ляцім у далкую ціш. А проста цяпер ты стаіш і зіраешся зоры, На імклівасьць зямлі не зважаеш і неба глядзіш. Пройгрыш: Cm Bb Eb F Cm Bb Eb F(VIII) Cm Bb Eb F Не аднойчы, напэна, шука ты на небе сузор'і Назіра, як імкліва па небе камэты ляцяць Але зоркі мы бачым, калі дазваляе надвор'е І на жаль чалавецтва ня можа на гэта плываць І маклівы спакой у душу нам прыносяць аблокі І с рона ня здольны парадкаваць думак сваіх Дацягнуцца рукой немагчыма да зорак далкіх Застаецца нам толькі няскорана марыць пра іх.